Raleigh watervallen en Voltzberg

Zo, de volgende trip is alweer achter de rug, deze keer 4 dagen weg geweest. En een tijd om nooit te vergeten. Want wat is de natuur mooi en wat kom je daarvan tot rust. We zijn dus nu aardig aan de Surinaamse wekwijze gewent geraakt. Met een vliegtuigje van Blue Wings vertrokken. Het was een klein vliegtuigje, want we zijn met 6 toeristen en 2 organisatoren (de gids en de kokin). De vlucht duurde 35 minuten en landde op een kale heuvel, midden in het beschermde natuurgebied. Toen een wandeling in het dorp (4 hutjes) en een tocht rond het fungu-eiland waar we ons op begeven. Daarbij zien we al wat aapjes, verschillende vogels, maar vooal veel verschillende bomen. Bij de wandeling voelde ik iets prikken in mijn broek en ja hoor een rode mier was naar boven gekropen. De volgende dag stond de wandeling naar de berg op het programma, maar helaas vanwege de vele regen, gaat deze niet door en wordt verzet naar morgen. Het programma van deze dag is een wandeling naar de Moederval (de grootste waterval van de Raleigh watervallen) en smiddags naar een andere waterval en gatsie daar zat het vol met mieren echt helemaal vol! Dus we hadden geen zin hier te zwemmen, maar zijn nsaar een strandje verderop gegaan, heerlijk water en nog bruiner dan dat wij zijn. De volgende dag toch de tocht naar de berg ondanks het regelachtige weer, ik heb er zin in, het is een tocht van 7,5km dwars door het oerwoud, heuvel op bergje af over en onder boomstammen door en over de kreekjes. Het leukste van de tocht waren alle dieren (apen, vlinders, bosvarken, boskonijn enz.). En dan vooral de groep slingerapen die ons van 10meter hoogte bekogelden met houte boomstammetjes van 50cm lang en poep. Was even schrikken, maar ze staan leuk op de foto. Bij het eerste plateau aangekomen mooi uitzicht op de berg, helaas er kwam regen aan dus eerst schuilen en hangmateren in een hutje, toe kregen we te horen dat de tocht naaar de top niet door zou gaan vanwege gladheid dankzij de regen. Balen ik had me err echt op verheugd. Maarja de tocht was in ieder geval mooi. S'avond worden Samericcaanse vertellingen voorgelenzen, en werd er op zijn Surinaams gedanst (wel moeilijk maar leuk)dit was erg sfeervol. Vandaag weer teruggegaan met het vliegtuig.
En morgen neem ik mijn intrek in het studentenhuis, want maandag begint mijn coschap.
De foto's volgen nog.